domingo, abril 19, 2015

Mira Bai: Poeta mística de Rajastán

darasa binu dūkhaņa lāgai naina|
jaba se tuma bichure prabhu more
kabhum na pāyau caina|
sabada suņata merī chatiyām kāmpai
mīțhe lāgaim baina|
biraha kathā kāsūm kahūm sajanī,
baha gaī karavata aina|
kala na parata pala hari maga jovata,
bhaī chamāsī raina|
mīrā ke prabhu kaba re miloge,
dukha mețaņa sukha daina||

Me duelen los ojos de no verte.
Desde que te fuiste, mi Señor,
no encuentro paz ni descanso.
Como si me hablaras ahora mismo
resuenan tus dulces palabras en mi oído.
¿A quién puedo contar mi nostalgia, amiga?
La herida es incurable.
Hari, te has ido tan lejos,
cada noche es tan larga como medio año.
¿Cuándo volverá Mira a ver a su Señor?
¿Cuándo se acabará su pena y empezará su alegría?